Antje Nagel


Ze (1744-1815) trouwde een man uit Duitsland en ze kregen 4 kinderen waarvan er een jong overleed. In dezelfde jaren dat ze 2 kinderen baarde en ze echt klein waren, deed ze een opleiding tot stadsvroedvrouw. In 1778 ging ze aan het werk. In de loop van de jaren ’80 kochten ze een huis. Gemiddeld begeleidde ze 54 bevallingen per jaar van minvermogende vrouwen en daarnaast had ze haar eigen verloskundigenpraktijk. Ze heeft de stadsvroedmeester geassisteerd bij een hele ingewikkelde operatie (ook nu nog!) en de kraamvrouw is volledig hiervan hersteld nadat Antje haar ook nog 6 weken had verpleegd. De meester heeft een verslag hiervan gepubliceerd en daarin ook haar naam genoemd.
Tot 2 keer toe werd haar advies in twijfel getrokken. Eén vrouw had buikpijn na de bevalling. De arts, die zij erbij had gehaald, dacht aan een verkoudheid. Haar verzoek om een second opinion werd genegeerd. De volgende dag was de vrouw overleden. De zus van de vrouw vond dat Antje haar had vermoord. De echtgenoot wilde geen lijkschouwing, dus de doodsoorzaak kon niet worden achterhaald. Uiteindelijk oordeelde het College der Vroedkunde dat Antje geen blaam trof.
In het 2e geval trof ze op straat een vrouw aan in barensnood. In dat geval waren de voorschriften dat ze eerst achterhaalde wie de vader was. De vrouw wilde het niet zeggen en gaf haar een briefje van de baljuw (tegenwoordig: wethouder) waarin stond dat ze geen eed hoefde af te leggen, want de vader was een bekende van hem. Antje vond dat uitstel echt geen goed idee was en hielp de aanstaande moeder met baren. Daarop werd ze door het College veroordeeld, want ze had toch de naam moeten achterhalen voor ze de vrouw ging helpen. De boete was 25 gulden. Dat was veel geld: een tiende van wat ze jaarlijks van de stad ontving voor haar werk. Zij vond dat de baljuw het maar moest betalen. Uiteindelijk heeft een onbekende de som betaald.
En ze heeft, samen met een collega, de stadsvroedmeester voor het College der Vroedkunde gedaagd, omdat hij een vrouw niet had geopereerd terwijl zij erop hadden aandrongen dat hij dat wel zou doen. Ze verweten hem de dood van het kind en onnodig lijden voor de moeder.
Het College heeft haar geschetst als een kritische vakvrouw met veel verantwoordelijksgevoel die zich niet liet intimideren en die onder alle omstandigheden het hoofd koel hield. De laatste geboorte waarbij ze heeft geholpen was 3 dagen na het overlijden van haar echtgenoot en een half jaar voor ze zelf dood ging. Ze heeft dus gewerkt tot haar 72e.
Contact
+31 (0)6-23934932
yvonne@kroontours.nl
Stadtours
Lezingen
Familietours
Over Yvonne
Vrouwen Bieb
Algemene Voorwaarden
Privacy verklaring
Disclaimer
Cookie verklaring