Cato Pekelharing-Doijer

Cato Pekelharing-Doijer was een vrouw uit het Hoge Noorden en daardoor nog minder gezien dan de vrouwen uit de Randstad. Ze werd geboren op Java en kwam als 11-jarige naar Nederland. Het gezin ging wonen in Leiden. Ze trouwde met Adrianus Pekelharing en die kreeg een baan aangeboden…in Groningen.

Het is wel duidelijk dat Cato daar (weer) een heel nieuw netwerk opbouwde: ze werd lid van meerdere vrouwennetwerken en durfde te benoemen wat er nog niet was. Daarom richtte ze in 1894 de vereniging de Vrouwenbond op. De bond zette zich in voor het onderwijs aan meisjes en het moederschap. Dat laatste moest veel meer aandacht krijgen binnen het onderwijs, want tenslotte bereidde de moeder haar kinderen weer voor op het onderwijs. En dat zou veel beter gaan als ze zelf ook onderwijs had gevolgd. Het is zo’n logische redenering. Je vraagt je af wie daar nog een speld tussen weet te krijgen…

Samen met 2 andere vrouwen nam ze het initiatief om een nationale tentoonstelling te organiseren. Na enige tijd ontstond er een samenwerking tussen de diverse vrouwenorganisaties. Het was de eerste keer dat ze op deze manier samenwerkten. En gelukkig is het daar niet bij gebleven, want na de zeer succesvolle tentoonstelling over vrouwenarbeid ontstond een nationale vrouwenbeweging en werd de Nationale Vrouwenraad opgericht.

Helaas zat het haar, qua gezondheid, niet mee en is ze jarenlang ziek geweest. Na haar overlijden trouwde haar echtgenoot met een vriendin en mede-voorvechter van het feminisme; het ultieme bewijs dat haar man hun werk een warm hart toedroeg. Cato is van grote betekenis geweest voor de vrouwenemancipatie door het creëren van een driehoeksverhouding tussen feminisme, moederschap en onderwijs. Haar visie hierop is van groot belang geweest voor de vrouwen in de 19e en de 20e eeuw.

Contact

+31 (0)6-23934932

yvonne@kroontours.nl

Stadtours

Lezingen

Familietours

Over Yvonne

Vrouwen Bieb

Algemene Voorwaarden

Privacy verklaring

Disclaimer

Cookie verklaring