Marie Anne Tellegen

Zij was dochter van een Amsterdamse burgemeester en besloot rechten te gaan studeren in Utrecht. Vrij snel na het einde van haar studie ging ze aan de slag bij de gemeente en al na 3 jaar werkte ze als gemeentesecretaris. Toen bleek al dat ze haar eigen weg ging en niet met zich liet sollen. Zo kon het gebeuren dat gasten door haar werden ontvangen terwijl zij op de sofa lag. Maar het kon er ook zeer ambtelijk aan toe gaan.

In de loop van de tijd werd ze steeds actiever in de vrouwenbeweging. Zo was ze betrokken bij de oprichting van het Comité tot Verdediging van de Vrijheid van Arbeid voor de Vrouw. Dat komt goed uit want een paar jaar later, in 1937, had een minister een voorstel voor een wet geschreven. Daarin zou dan worden vastgesteld dat alle gehuwde werkende vrouwen ontslagen werden. Daarop schreef Tellegen een artikel in een economisch tijdschrift waarin ze uit de doeken deed waarom dat ondoelmatig was. De wet is niet aangenomen.

Tijdens WO2 werd ze uit haar functie gezet en werd daarna steeds meer actief in het verzet. Haar huis was het centrum van verzet in Utrecht. In het huis van de buren had de Sicherheitsdienst zijn intrek genomen. Na 3 jaar werd ze lid van het Nationaal Comite van Verzet en speelde ze een belangrijke rol bij de algemene spoorwegstaking. Daarna dook ze onder in Amsterdam, vlak voordat haar woning in Utrecht werd doorzocht. Tegen het einde van de oorlog bracht zij al de vrouwenemancipatie aan de orde.

Na de oorlog werd ze door verzetsmensen voorgedragen bij Wilhelmina als directeur van het Kabinet der Koningin en ze werd aangesteld…tot ongenoegen van het establishment. Haar krachtig voorkomen en onconventioneel optreden riepen verzet op, maar dwongen ook respect af. De koningin noemde haar ‘een kei’. Ze liet haar invloed gelden en werd daarom ook wel ‘de ongekroonde koningin van Nederland’ genoemd. Ze had veel contacten in het bestuur en de politiek en dankzij haar werd de uitspraak ‘er moet een vrouw in’ geregeld bewaarheid. Zij heeft er voor gezorgd dat verschillende vrouwen zijn benoemd op belangrijke posities tot aan de Verenigde Naties aan toe.