Alexandrine Tinne


Deze vrouw kwam in een gespreid bedje. Haar vader was handelaar en een goeie ook nog waardoor hij hoog, heel hoog in de Quote500 van de 19e eeuw stond. Samen met haar moeder was zij de rijkste vrouw van Nederland bij zijn overlijden. Ze genoot haar opleiding vooral in het buitenland. Als ze hier was, zat het liefste bij de buren, de Koninklijke Bibliotheek. Met haar neus in de boeken leerde ze vooral over andere culturen en landen. Zat ze niet hier, dan graag op de rug van een paard, al racend over het Noordeinde. Daarbij joeg ze natuurlijk de rich and famous de stuipen op het lijf, maar ja, wie kon haar tot de orde roepen…
Al op vrij jonge leeftijd trok ze samen met haar moeder naar het buitenland. De eerste reis was naar Scandinavië. Ze logeerden hier en daar, gingen naar bals en vertelden over wat ze onderweg mee maakten. Daarna volgden verschillende reizen in Europa, maar dat bleek te saai te zijn. Ze wilden graag op een echt avontuur. Daarom vertrokken ze naar het Midden-Oosten en Afrika. Dat deden ze op bijzondere wijze, want ze wilden gewoon verder leven zoals ze dat thuis ook deden. En dus ging niet alleen het porseleinen servies en het zilveren bestek mee, maar ook boeken, spiegels, kleden, hoepels en zelfs het bed van Alexine mee. Ze trokken steeds verder de binnenlanden in. Stel je voor…midden in het oerwoud liggen op je eigen bed en onder je eigen beddengoed. Het duurde een eeuwigheid voordat de dames zich in de ochtend gereed hadden gemaakt voor de volgende etappe…
Ze waren gewend dat alles zich aan hen aanpaste, maar de seizoenen deden dat niet…ze belandden in het regenseizoen en leden daardoor ontberingen. En niet alleen zij, ook hun 500 dragers hadden het zwaar. Op een van de reizen, de een na laatste van Alexine, overleed haar moeder. Zij werd, in een kist met naden die waren dichtgeharst,meegenomen op de verdere reis.
Alexine ging steeds meer leven en denken als een inheemse vrouw. Bij terugkomst in Egypte weigerde ze dan ook om met haar broer mee terug te reizen naar Europa. Hij vertrok alleen, met de lijkkist van haar moeder. Zij ging naar Libië en leerde steeds meer de bevolking van Noord-Afrika kennen. Vooral de Toearegs vond ze een fascinerend volk. Ze stuurde aan op een ontmoeting met hun belangrijkste leider. Dat lukte, maar de tweede ontmoeting heeft ze niet meer mee mogen maken want ze werd vermoord door Arabieren en Toearegs die dachten dat ze nog steeds heel rijk was.
Tussen de verschillende reizen door maakte ze foto’s in Den Haag net als op haar reizen in het Midden-Oosten. Dat deed ze zo goed dat ze een van de eerste fotografen van niveau in Nederland was.
Contact
+31 (0)6-23934932
yvonne@kroontours.nl
Stadtours
Lezingen
Familietours
Over Yvonne
Vrouwen Bieb
Algemene Voorwaarden
Privacy verklaring
Disclaimer
Cookie verklaring