Amélie le Gall

Ooit was ze een broze vrouw die werkte in een fabriek. Zo’n 3 keer per week ging ze tegen de vlakte vanwege bloedarmoede. Haar arts raadde haar aan om te gaan fietsen en dat deed ze. 4 Maanden later had ze een ijzeren gezondheid!

Ze besloot om profi wielrenster te worden en ging de strijd aan met zowel vrouwen als mannen in heel Europa en later zelfs in Amerika. Pierre de Coubertin, oprichter van de Olympische Spelen, vond trouwens dat vrouwen zich ver moesten houden van sport. Dus geen enkele sportvrouw nam deel aan de eerste Olympische Spelen. Maar, jammer voor hem, het hek was van de dam: in 1895 werden al professionele wielerwedstrijden voor vrouwen op de baan gehouden!

Een paar jaar later besluit Amélie mee te doen aan een 6-daagse in de Verenigde Staten. De eerste stad is Minneapolis en daarna volgen wedstrijden in New York, Chicago, Kansas City, het Canadese Winnipeg en in New Orleans. Het gaat haar niet alleen om het prijzengeld of een sponsorcontract. Ze wilde ook bewijzen dat fietsen een gezonde sport was voor vrouwen en was he-le-maal klaar met het corset. Ze vind het vreselijk ongemakkelijk en ook nog onhygiënisch. Eigenlijk ‘berooft het het lichaam van alle symmetrie. Het zou zelfs uit de Venus van Milo nog alle vorm halen.’