Bertha van Heyen

De beschrijving over haar is bewaard gebleven dankzij een grafschrift van Erasmus. Ze was voor hem een tweede moeder.

Als jonge vrouw had ze geen zin om te trouwen, maar ze was gehoorzaam aan haar ouders en dus stapte ze in het huwelijksbootje met een man waarmee ze prima gelukkig is geweest. Ze was ook hem gehoorzaam en ze kregen een stel dochters en een zoon. Na zijn overlijden kon ze als patriciërsweduwe eindelijk zelf kiezen. Ze wilde niet naar een klooster (waar ze weer moest leven volgens regels van anderen, maar leefde kuis terwijl ze met 2 benen in het wereldse leven stond.

Ze ontving geregeld monniken aan de eettafel, kookte voor de armen, gaf hen kleding, bezocht zieken en gaf geld aan kloosterlingen. Ze bestemde grond en woningen voor een klooster en wordt genoemd als ‘moeder’ van het Elisabethgasthuis.

Erasmus ving ze op als wees en steunde hem in zijn armoede en in de moeilijke periodes van wanhoop en verdriet. Hij ziet haar echt als degene die hem en vele anderen op weg heeft geholpen of in ieder geval in leven gehouden. En hij was haar daarvoor zo dankbaar dat hij een troostbrief voor haar dochters heeft geschreven.

Wil je weten wat er in het grafschrift staat? Scroll dan naar onder. Daar staat de vertaling, met dank aan Goudaopschrift.nl.

Vertaling van het grafschrift:

Een grafschrift voor Bertha van Heyen

U die hierlangs loopt, sta stil en lees deze verzen

Kijk, dit graf, dat u hier u ziet, bevat

De dierbare resten van Bertha, maar het hoge heiligdom

Van de hemel heeft haar ziel, die daar

Haar verdiende loon voor al haar goede daden oogst.

Want toen zij nog leefde, was zij een toegewijde moeder

Voor de wezen, troost en toeverlaat voor de behoeftigen,

Zij voedde hen die de harde honger teisterde,

Voor alle ongelukkigen was zij de enige hoop,

Voor de zieken was zij een toegewijde verzorgster.

Aan hen heeft zij eerst haar eigen rijkdom royaal uitgedeeld,

Om in het hiernamaals met veel rente

De hemelse rijkdom te mogen ontvangen.