Coco Chanel

Gabrielle Bonheur Chanel groeide op als wees bij de nonnen van wie ze leerde naaien. Ze ging werken als naaister en als danseres/zangeres in de avonduren in een klein theater. Een liedje met de titel ‘Qui qu’a vu Coco dans l’Trocadéro?’, zou de aanleiding zijn voor haar naam. Ze was niet in de wieg gelegd voor een theatercarrière, maar deed daar wel waardevolle contacten op. Het contact met de aristocraten bood haar de mogelijkheid om haar eerste hoedenzaak te openen en zo’n 10 jaar later haar eerste parfum te lanceren.

Ze was klaar met de ongemakkelijke jurken en strakke korsetten. Er waren jurken waarin je een stapje van ongeveer 15 of 20 centimeter kon maken en ademhalen was ook een dingetje. Dat moest anders. Coco ontwierp kleding die werd gemaakt van zachte stoffen, was comfortabel en het stond elegant. Iconisch is the Little Black Dress (your LBD) die lekker zat, niet duur en makkelijk te wassen. Dat zwart de kleur was van de rouw ging vanaf toen niet meer op. De jurk is nog steeds een musthave voor iedere vrouw. Ze hield van paardrijden, maar niet op een dameszadel zoals gebruikelijk maar, lekker makkelijk, op een herenzadel in een outfit die was gebaseerd op het mannenpak. Ook de gebruikelijke tassen vond ze erg onpraktisch. Zij ontwierp er een die over de schouder wordt gedragen…zo heb je 2 handen vrij.

En dan de parfums…gelukkig is daar al veel over geschreven. Wil je meer weten, kijk dan hier.